GOŚCIKOWO-PARADYŻ – wieś, w połowie drogi między Świebodzinem a Międzyrzeczem. Sanktuarium Matki Boskiej Paradyskiej w diecezji zielonogórsko-gorzowskiej.
Właścicielem wsi Gościkowo był wojewoda poznański Bronisz, który przekazał swoje dobra pod założenie opactwa cysterskiego. W 1234 przybyli z Lehnina w Brandenburgii zakonnicy nazwali nowy klasztor Paradisus Beatae Mariae Virginis. Opactwo odgrywało ogromnie ważną rolę w historii i kulturze Polski aż do kasacji przez władze pruskie i ostatecznej konfiskaty w 1834. Od 1952 w dawnym klasztorze mieści się Wyższe Seminarium Duchowne. Kościół pw. Wniebowzięcia NMP i św. Marcina Biskupa z XIII w. był wielokrotnie przebudowywany. Jego obecny wygląd pochodzi z lat 1633-1788. W kaplicy Matki Bożej znajduje się słynący łaskami obraz (typu Hodegetria) namalowany na płótnie.
Przedstawia Matkę Bożą z Dzieciątkiem Jezus i jest wykonaną przez nieznanego artystę włoskiego około 1650 kopią ikony z kościoła św. Łukasza w Bolonii. Jego historię zawiera łaciński napis umieszczony u dołu obrazu: „Obraz Najświętszej Maryi Panny, Matki Bożej, namalowany przez św. Łukasza, umieszczony najpierw w kaplicy na górze Karmel, wzniesionej ku czci Najświętszej Maryi Panny w czasach apostolskich. Stąd przywieziony do Bizancjum, a w 1160 z polecenia Bożego przeniesiony przez zakonnika Eutymiusza do Bolonii, gdzie zasłynął licznymi cudami”. Niżej znajduje się drugi napis: „Matko Boża, pamiętaj o mnie! Ozdobo Paradyża, módl się za nami!”. Kopia powstała na zamówienie ks. Zygmunta Czyżowskiego — sekretarza króla Władysława IV, który przebywał w Rzymie podczas uroczystości Roku Świętego 1650. Po powrocie do kraju jako opat ofiarował obraz klasztorowi w Paradyżu. Wizerunek MB Paradyskiej wkrótce zasłynął łaskami wśród polskiej ludności na terenie ziemi lubuskiej i Brandenburgii. Od 1658, gdy opatami klasztoru byli Polacy, stał się ostoją wiary i polskości w zachodniej Wielkopolsce. Obraz otaczały liczne wota, które zostały zrabowane w 1740. Znacznie większe zniszczenia spowodowali Rosjanie w 1814. Po kasacie zakonu sprawowanie kultu było ograniczone. Po 1945 opiekę nad seminarium sprawowali księża salezjanie, którzy prowadzili tu szkołę z internatem dla chłopców. Od 1952 cały klasztor i kościół przejęło Wyższe Seminarium Duchowne. Odtąd Matka Boża w paradyskim wizerunku jest „Hodegetrią” dla alumnów w drodze do kapłaństwa. W odpustach przypadających na 15 sierpnia oraz 11 listopada, a także w świętach maryjnych i seminaryjnych uroczystościach uczestniczą wierni z okolicznych parafii.