Chenini

Tej małej wioski Berberów położonej nad wąskim urwiskiem na zboczu gór, 18 km na zachód od Tataouine, nie można ominąć. Nie należy jednak jej mylić z wsią o tej samej nazwie w okolicach Gabesu.

Domy składają się z małego pokoju-jaskini, przed którym znajduje się małe ogrodzone podwórko z kolejnymi dwoma pokojami. Na szczycie wzgórza królują ruiny starego ksaru. Niektóre wejścia do budowli są tak małe, że trzeba uprzednio sporo zeszczupleć, by się przez nie przecisnąć.

Ksar jest w dalszym ciągu używany do przechowywania zboża. Niski stopień wilgotności powietrza w tym regionie oraz chłód panujący w środku ksaru sprawiają, że zboże może być tu przechowywane do 10 lat.

Na przełęczy przed ksarem i drugim wzniesieniem stoi piękny biały meczet. Widok jest cudowny: wioska, ksar i meczet odcinają się na tle gór i nieba.

Po przejściu na drugą stronę przełęczy, po dwudziestominutowym marszu dochodzi się do meczetu i grobu Siedmiu Śpiących. Pochodzenie dziwnych pięciometrowych kopców wyjaśnia doskonale miejscowa legenda: siedmiu chrześcijan i pies schronili się w jaskini, aby uniknąć prześladowań ze strony Rzymian. Obudzili się po 400 latach, a kiedy zorientowali się, że osiągnęli nadludzkie rozmiary, umarli. Istnieje tyle wersji tej legendy, ile osób ją opowiada. Jaskinia została jednak zamknięta dla zwiedzających i dziś można ją oglądać tylko na pocztówkach.

Legenda nie wyjaśnia niestety pochodzenia innych, co najmniej jedenastu grobów, jak również pozostałych części cmentarza.

Obok cmentarza znajduje się grób marabuta (pustelnika mahometańskiego).

Chenini położone jest na szlaku Land Roverów, ale przybywając tu wcześnie rano, można miejsce to mieć wyłącznie dla siebie.

Znajdujący się tuż za meczetem poniżej ksaru budynek został przez jednego z okolicznych mieszkańców zamieniony na małe muzeum, które za niewielką opłatą można zwiedzić.

Noclegi i gastronomia – Relais Restaurant, mieszcząca się koło parkingu u podnóża wzgórza specjalizuje się w bankietach obiadowych dla grup turystycznych. Można tutaj zanocować, ale zazwyczaj na podłodze. Trzydaniowy posiłek kosztuje 4 D.T., a zimne piwo 1 D.T.

Komunikacja – Pomiędzy Tataouine i Chemini jeżdżą Peugoty 404, ale kursy są tak nieregularne, że nie można na nich polegać, szczególnie po południu. Camionettes wyruszają ze stacji na południowych peryferiach miasta. Innym sposobem wydostania się z tej miejscowości są autostop lub wynajęta louage.

Podróżowanie autostopem jest możliwe, ale większość pojazdów to Land Rovery, zazwyczaj wypełnione do ostatniego miejsca.

Aby wynająć taksówkę, należy popytać się kierowców w Tataouine. Kurs w obie strony nie powinien kosztować więcej niż 15 D.T., a kierowca może pełnić rolę przewodnika.

Spokojny spacer po okolicy zajmuje co najmniej godzinę, odwiedzenie grobowców Siedmiu Świętych – dwie. Należy się upewnić, że kierowca wie, iż ma czekać.

Douiret

Jest to kolejna interesująca, częściowo zamieszkana miejscowość na wzgórzu, nad którą góruje biały meczet. Ze wzniesienia można oglądać doskonale zachowany układ domów i ulic. Przetrwało tu również kilka pras do wyciskania oliwek, przy których pracują wielbłądy.

Komunikacja – Douiret leży nieco na uboczu, stąd też dotarcie tutaj środkami komunikacji publicznej bywa trudne. Jeżeli nie ma się ochoty na wynajęcie kierowcy/przewodnika w Tataouine (12 D.T.), trzeba skorzystać z miejscowych taksówek (camio-nette), ale ustalenie czasów ich odjazdów jest skomplikowane (najlepiej sprawdzić to w Tataouine).

Gdy ten wariant się nie uda, pozostaje już tylko jechanie taksówką do Dabbab, a potem podróżowanie autostopem. Niestety ruch na tej trasie jest minimalny, co oznacza długie oczekiwanie, ale zazwyczaj dojeżdża się na miejsce.

Ksar Ouled Soultane

Ksar ten przetrwał do dziś w bardzo dobrym stanie, ale spośród miejscowości wokół Tataouine najtrudniej się tutaj dostać. Autobusy i lokalny transport docierają tylko do Maztouria, mijając po drodze ksar w Beni Barka i Kedim.

Za Maztouria asfaltowa droga przechodzi w gruntową; po przejechaniu 8 km dociera się do drogowskazu do Ksar Ouled Soultane, skąd tylko 3 km dzielą turystę od celu podróży.

Chociaż ksar nie stoi na żadnym większym wzniesieniu, jest widoczny z daleka i był z pewnością łatwy do obrony. Gorfas wznoszą się na wysokość czterech kondygnacji, stąd też wspięcie się na szczyt schodów może przyprawiać o zawrót głowy. Widok z najwyższej kondygnacji na ksar wart jest tych cierpień.

W mieście znajduje się kilka małych sklepów i kawiarni, obsługujących turystów.

Ghoumrassen

Jest to największa z berberyjskich wsi na południu i jedyna, do której dociera transport publiczny. Otaczają ją skaliste urwiska i wszędzie rozsiane są groty mieszkalne.

W miejscowości jest także bank i kilka restauracji, ale nie ma żadnych miejsc noclegowych, więc w tym samym dniu trzeba wrócić do Tataouine.

Komunikacja – W godzinach rannych do Tataouine kursują regularnie autobusy (700 milimów) i louages. Do Guermessy jeżdżą camionettes (półciężarówki; 300 milimów).