PAŃSTWA MAGHREBU
Turysta musi uszanować przeszłość, tradycje, drażliwość mieszkańców tych państw o wielowiekowej historii. Zaznaczmy, że spotkamy się tu z niezwykłą gościnnością.
Na liczne przejawy uprzejmości, na przykład komplementy, należy odpowiadać skwapliwie. Zachowanie mieszkańca Maghrebu może być nieco inne, jeśli studiował lub mieszkał w Europie. Różnice dzielą też muzułmanów praktykujących i niepraktykujących. Ale zawsze liczyć możemy na serdeczne i ciepłe przyjęcie. Należy ubierać się szykownie, nosić biżuterię, przyjmować zaproszenia na obfite posiłki, które ciągną się godzinami. Urazilibyśmy gospodarza, nie chcąc skosztować wyśmienitych afrykańskich potraw, którymi nas poczęstuje. Jeżeli natomiast nie czujemy się zbyt pewni, kiedy siedząc na poduszce mamy chwycić trzema palcami kawałek kurczaka lub jagnięcia, możemy bez skrępowania poprosić o widelec. Zwyczaj każe, jeżeli jest to możliwe, odwzajemniać wizyty i zaproszenia, pamiętajmy jednak, że te pierwsze kontakty nie muszą być kontynuowane. W tradycyjnych domach kobieta nie pojawia się w czasie posiłku, jeżeli jednak gościem jest kobieta, może z własnej inicjatywy odwiedzić panią domu w jej pokoju i przywitać się z nią.
Muzułmanie, nawet mieszkający poza granicami kraju, ściśle przestrzegają ramadanu, który obok modłów, jałmużny i pielgrzymki do Mekki stanowi jeden z obowiązków wiernego. Przez miesiąc (zmienny i uzależniony od kalendarza oraz faz księżyca) muzułmanie poszczą od wschodu słońca do chwili, gdy na niebie pojawi się pierwsza gwiazda. Warto pamiętać, że tuż po zmierzchu restauracje będą w tym okresie oblężone, i wziąć to pod uwagę planując dzień.
Napiwki daje się w Maghrebie niemal na każdym kroku. Drobne upominki mają świadczyć, że klient jest zadowolony, a ich brak oznacza, że nie jest usatysfakcjonowany. Natomiast nie należy ulegać gromadom dzieci żebrzących na ulicach zwiedzanych miast. Jeżeli nie czujemy się zbyt pewnie, możemy zwrócić się z prośbą do dyrekcji hotelu, by jeden z pracowników, którego opłacać będziemy za dzień pracy, towarzyszył nam w wyprawach. Taki „przewodnik” ochroni nas przed przykrościami, a także opowie o swym kraju w niekonwencjonalny sposób.
Targowanie się jest przyjęte w państwach Maghrebu. To rodzaj gry, która dowodzi zainteresowania klienta oferowanym towarem. A zatem podejmijmy tę grę, przyjmując jej reguły. Mimo to należy proponować cenę rozsądną (czasami o połowę niższą od ceny wyjściowej), a po reakcji kupca oceniać, jak daleko można się posunąć. Zręczność i wyczucie w targowaniu się to podstawa oceny przenikliwości rozmówcy.