BRZEŻANY – w dawnej Rzeczypospolitej miasto, parafia i dekanat rzymskokatolicki oraz greckokatolicki, a także parafia ormiańskich katolików w archidiecezji lwowskiej na Ukrainie. Ośrodek kultu maryjnego.
Miejscowość znana już w XV w., od 1772 pod zaborem austriackim, w latach 1918-1939 należała do Polski.
W Brzeżanach znajdowały się dwa cudowne wizerunki Matki Bożej, do których wędrowali pielgrzymi. Pierwszy związany był z kościołem oo. Bernardynów, którego fundatorem był Mikołaj Hieronim Sieniawski (1683). Obraz został tu przewieziony z bernardyńskiego kościoła we Fradze, zamkniętego przez władze austriackie w ramach józefinizmu. We Fradze obraz cieszył się wielką czcią, a pielgrzymi przybywali z odległych stron. Po przeniesieniu do Brzeżan kult obrazu stale wzrastał. Przybywali pątnicy z różnych stron i różnej narodowości: Rusini, Polacy, Ormianie, Niemcy.
Drugi cudowny obraz, malowany w stylu bizantyjskim, znajdował się w unickiej cerkwi Świętej Trójcy. Przywieziony prawdopodobnie z Rzymu, do listopada 1831 znajdował się w kościele zamkowym, potem został przekazany grekokatolikom. Istniejąca tradycja mówi o łaskach otrzymywanych od Maryi w tym cudownym wizerunku, a zwłaszcza o cudownych uzdrowieniach.